การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 8

 

 

ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากเป็นวันกีฬาสีบุคคากร

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 7

สอบกลางภาค

ไม่มีการเรียนการสอน

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทันทึกครั้งที่ 6

อาจารย์ให้นำเสนองาน ดังนี้

เด็กปัญญาเลิศ

เด็กปัญญาเลิศ

1. นิยาม

เด็ก ปัญญาเลิศ หมายถึง เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญญา และความถนัดเฉพาะทางอยู่ระดับสูงกว่าเด็กอื่นในวัยเดียวกัน คำที่ใช้ในความหมายที่มีอยู่หลายคำ เช่น เด็กปัญญาเลิศ           เด็ก อัจฉริยะ เด็กฉลาด เด็กมีพรสวรรค์ ฯลฯ เมื่อพูดถึงเด็กปัญญาเลิศ ก็มักนึกถึงเด็กที่เรียนเก่ง สอบได้คะแนนดีหรือถือเอาเรื่องของความถนัดเฉพาะทางซึ่งเรียกกันว่า พรสวรรค์ในด้านที่เห็นได้ชัด เช่น ทางศิลปะ และดนตรีเป็นหลัก ดังนั้นเด็กที่ไม่มีโอกาสแสดงความสามารถไม่ว่าทางใด เช่น เด็กยากจน หรือยู่ในสิ่งแวดล้อมจำกัดไม่ได้รับการส่งเสริมให้เป็นเด็กมีความสามารถ ก็ไม่มีโอกาสได้ชื่อว่าเป็นเด็กปัญญาเลิศ  แต่ เด็กปัญญาเลิศก็ยังคงเป็นเด็กที่มีความต้องการอื่นๆ เหมือนเด็กทั่วๆไป ปัญหาที่พบมักจะเป็นผลจากสิ่งแวดล้อมที่ไม่เข้าใจธรรมชาติของเด็กกลุ่มนี้ และไม่สามารถเอื้ออำนวยต่อความต้องการและความสามารถของเด็กได้อย่างเหมาะสม จึงพบปัญหาการปรับตัวได้ เช่น การแยกตัวจากกลุ่มเพื่อน เบื่อหน่ายการเรียนที่ไม่ได้เรียนสิ่งที่ตนเองสนใจ หรือคับข้องใจที่ได้รับการส่งเสริมแต่เพียงการใช้ความสามารถทางเชาวน์ปัญญา แต่ขาดการตอบสนองทางอารมณ์ตามวัย

2. การคัดแยก

 การคัดแยกเด็กปัญญาเลิศจะต้องสอดคล้องกับกระบวนการที่จะตามมา  ซึ่งได้แก่เป้าหมายของการศึกษา  วัตถุประสงค์  การจัดหลักสูตร  วิธีสอน  และการประเมินผลการศึกษา  การคัดแยกเด็กปัญญาเลิศนั้น  ควรเริ่มในวัยเด็ก  ทั้งนี้เพื่อจะได้ส่งเสริมเด็กได้ทันท่วงที  ผู้ที่ทำการคัดเลือกควรใช้วิธีการหลายๆวิธีรวมกัน  ไม่ควรใช้วิธีใดวิธีหนึ่ง  เพราะว่าเด็กมาจากสิ่งแวดล้อมที่ต่างกันซึ่งจะส่งผลต่อการทดสอบ  หากเด็กมีปัญหาทางด้านอารมณ์  ภาษา  และการพูดด้วยแล้ว  การทดสอบตลอดจนการแปลผลคะแนน  จะต้องกระทำด้วยความระมัดระวัง  ให้เลือกใช้วิธีการคัดแยกเด็กวิธีใดวิธีหนึ่งดังต่อไปนี้

 2.1 การคัดแยกเด็กตามวิธีของโกแวน  (Gowan) มีดังนี้

2.1.1 คัดเลือกเด็กที่หลายคนคิดว่าเป็นเด็กฉลาด 

2.1.2 ทดสอบเด็ก  โดยใช้แบบทดสอบวัดระดับสติปัญญาที่เป็นการทดสอบพร้อมกันครั้งละหลายคน  คัดเลือกเอาเด็กที่ได้คะแนนสูงสุด 10%  เด็กเหล่านี้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศ  ส่วนเด็กที่เหลือให้จัดกลุ่มไว้ต่างหาก  เด็กกลุ่มนี้เรียกว่า “อ่างเก็บน้ำ”

2.1.3 ให้ครูประจำชั้นคัดเลือกเด็กในชั้นจำนวนหนึ่ง  เด็กที่คัดเลือกควรมีลักษณะดังนี้

- เรียนเก่ง

- รู้คำศัพท์มาก

- มีความคิดสร้างสรรค์สูง

- มีความเป็นผู้นำ

- มีความสนใจและเก่งในวิชาวิทยาศาสตร์

- มีความคิดเชิงวิจารณ์สูง

- มีลักษณะพิเศษ  แต่มักรบกวนความสงบในห้องเรียน

- มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง

- มีเพื่อนมากที่สุด

- มีพ่อแม่ผู้ปกครองที่สนใจ  ส่งเสริมการเรียนของเด็ก

2.1.4 ทดสอบเด็กที่คัดเลือกไว้ในข้อ 1.3 โดยใช้แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  คัดเอาเด็กที่เก่งที่สุด 10% ไว้  ส่วนเด็กที่เหลือจัดไว้ในกลุ่ม “อ่างเก็บน้ำ”  ตามข้อ 1.2

2.1.5 ครูใหญ่  ครูประจำชั้น  ครูแนะแนว  และครูอื่นที่เคยสอน  หรือรู้จักเด็กเป็นอย่างดี  ทำการคัดเลือกเด็กที่มีคุณสมบัติ  ดังต่อไปนี้

- เป็นหัวหน้ากลุ่มนักเรียน

 - มีความชำนาญพิเศษเฉพาะด้าน

- มีพ่อแม่ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจและการศึกษาดี

- เป็นเด็กฉลาด  แม้จะมีปัญหาในการอ่าน

- เป็นเด็กฉลาด  แม้จะมีปัญหาทางอารมณ์

- เป็นเด็กฉลาดที่คณะกรรมการนี้มีความเห็นว่าจะเป็นเด็กปัญญาเลิศ

2.1.6 เรียงลำดับรายชื่อเด็กและระบุว่าเด็กแต่ละคนถูกกล่าวถึงกี่ครั้ง

2.1.7 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” เหล่านี้  หากคนใดถูกกล่าวถึง 3 ครั้งขึ้นไป  ให้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศได้

2.1.8 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” เหล่านี้  หากคนใดถูกกล่าวถึง 2 ครั้งขึ้นไป  ให้นำไปทดสอบโดยใช้แบบทดสอบ Stanford-Binet

2.1.9 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” ที่ถูกกล่าวถึงเพียงครั้งเดียว  ให้ปล่อยกลับชั้นเรียนไป

2.1.10 เด็กที่ผ่านการทดสอบ (ใช้จุดตัดเป็นเกณฑ์) โดยแบบทดสอบ Stanford-Binet  ให้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศ  เด็กที่ไม่ผ่านให้กลับชั้นเรียนไป  หากมีเวลาหรือกรรมการเห็นว่าเหมาะสม  ควรทดสอบเด็กในข้อ 2.1.9 ด้วย  และปฎิบัติเช่นเดียวกับข้อ 2.1.10

                       

ในการคัดเลือกครูควรพิจารณาและสังเกตเด็กต่อไปนี้เป็นพิเศษ

- เด็กด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจและสังคม  เช่น เด็กที่พ่อแม่ฐานะยากจนมาก 

- เด็กที่ปัญหาทางอารมณ์

- เด็กที่มีปัญหาในการอ่าน

- เด็กที่มีความเป็นผู้นำ

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทันทึกครั้งที่ 5

 

-ขาดเรียน

 

 

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 4

6. เด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์   

- เด็กที่มีการควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในสภาพปกตินานๆไม่ได้

- เด็กควบคุมพฤติกรรมบางอย่างของตนเองไม่ได้

- ทำให้ไม่สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างเรียบร้อย

แบ่งได้ 2 ประเภท

- เด็กที่ได้รับความกระทบกระเทือนทางอารมณ์

- เด็กที่ปรับตัวเข้ากับสังคมไม่ได้

เด็กที่ปรับตัวเข้ากับสังคมไม่ได้มักมีพฤติกรรมนี้เห็นได้เด่นชัด คือ 

- วิตกกังวล

- หนีสังคม

- ก้าวร้าว

การจะจัดว่าเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์ ต้องคำนึงถึงองค์ประกอบดังนี้

- สภาพแวดล้อม

- ความคิดเห็นของแต่ละบุคคล

ผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อเด็ก

- ไม่สามารถเรียนหนังสือได้เช่นเด็กปกติ

- รักษาความสัมพันธ์กับเพื่อนหรือครูไม่ได้

- มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเม่อเทียบกับเด็กในวัยเดียวกัน

- มีความขับข้องใจและมีความเก็บกดอารมณ์

- แสดงอาการทางร่างกาย เช่น ปวดศรีษิปวดตามส่วนต่างๆของร่างกาย

- มีความหวาดกลัว

เด็กที่มีความบกพร่องทาพฤติกรรม ซึ่งจัดว่ามีความรุนแรงมาก

- เด็กสมาธิสั้น (Children with Attention Deficit and Hyperactivity Disorders)

- เด็กออทิสติก (Autistic) หรือ ออทิสซึ่ม (Autisum)

เด็กสมาธิสั้น (ADHD)

- เรียกย่อๆว่า ADHD

- เด็กที่ซนอย่ไม่นิ่ง ซนมากผิดปกติ เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา 

- เด็กบางคนมีปัญหาเรื่องสมาธิบกพร่อง อาการหุนหันพลันแล่น ขาดความยับยั้งชั่งใจ เด็กเหล่านี้ทางการแพทย์ เรียกว่า Attention Deficit Disorders (ADD)

ลักษณะของเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

- อุจจาระ ปัสสาวะรดเสื้อผ้า หรือที่นอน

- ยังติดขวดนม หรือ ตุ๊กตา และของใช้ในวัยทารก

- ดูดนิ้ว กัดเล็บ

- หงอยเหงาเศร้าซึม 

- เรียกร้องความสนใจ

-อารมณ์หวั่นไหวง่ายต่อสังคม

- ขี้อิจฉาริษยา ก้าวร้าว 

- ฝันกลางวัน

- พูดเพ้อเจ้อ

 

7. เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้(LD) IQ เท่ากับเด็กปกติ  (Children with Learning Disability)

- เรียกย่อๆว่า L.D.(Learning Disability)

- เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้เฉพาะอย่าง

- เด็กที่มีปัญหาทางการใช้ภาษา หรือ การพูด การเขียน

 ไม่นับรวมเด็กที่มีปัญหาเพียงเล็กน้อยทางการเรียน เด็กที่มีปัญหาเนื่องจากความพิการ หรือความบกพร่องทางร่างกาย

ลักษณะของเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้

- มีปัญหาในทักษะทางคณิตศาสตร์

- ปฏิบัติตามคำสั่งไม่ได้

- เล่าเรื่อง/ลำดับเหตุการณ์ไม่ได้

- มีปัญหาทางการอ่าน เขียน

- ซุ่มซ่าม

- รับลูกบอลไม่ได้

- ติดกระดุมไม่ได้

- เอาแต่ใจตัวเอง

8. เด็กออทิสติก (Autistic) 

- หรือ ออทิสซึ่ม (Autisum)

- เด็กที่มีความบกพร่องอย่างรุนแรงในการสื่อความหมาย พฤติกรรม สังคม และความสามารถทางสติปัญญาในการรับรู้

- เด็กออทิสติกแต่ละคนจะมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง

-ติดตัวเด็กไปตลอดชีวิต

ลักษณะของเด็กออทิสติก

- อยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง

- ม่เข้าไปหาใครเพื่อให้ปลอบใจ

- ไม่เข้าไปเล่นในกลุ่มเพื่อน

- ไม่ยอมพูด

- เคลื่อนไหวแบบซ่ำๆ

- ยึดติดกับวัตถุ

- ต่อต้าน หรือแสดงกิริยา อารมณ์รุนแรง และไร้เหตุผล

- มีทีท่าเหมือนคนหูหนวก

- ใช้วิธีการสัมผัส และเรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยวิธีการที่ต่างไปจากคนอื่น

 

9. เด็กพิการซ้อน (Children with Multiple Hendicaps)

- เด็กที่มีความบกพร่องที่มากกว่าหนึางอย่าง เป็นเหตุให้เกิดปัญหาขัดข้องในการเรียนรู้อย่างมาก

- เด็กปัญญาอ่อนที่สูญเสียการได้ยิน

- เด็กปัญญาอ่อนที่ตาบอด

- เด็กที่ทั้งหูหนวกและตาบอด

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 3

4. เด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ (Children with Physical and Impairment)

- เด็กที่อวัยวะไม่สมส่วน

- อวัยวะส่วนหนึ่งหายไป

- มีปัญหาทางระบบประสาท

- มีความลำบากในการเคลื่อนไหว

จำแนกได้เป็น

1. อาการบกพร่องทางร่างกาย

2. ความบกพร่องทางสุขภาพ

ความบกพร่องทางด้านร่างกาย

ซี.พี Cerebral Palsy สมองพิการ

- เป็นอัมพาตเนื่องจากระบบประสาทสมองพิการ หรือเป็นผลมาจากสมองที่กำลังพัฒนาถูกทลายก่อนคลอด ระหว่างคลอดหรือหลังคลอด

- การเคลื่อนไหว การพูด พัฒนาการล่าช้า เด็กซีพ๊ มีความบกพรองที่เกิดจากส่วนต่างๆของสมองแตกต่างกัน

อาการ

- อัมพาตเกร็งของแขนขา หรือครีกซีก (Spastic)

- อัมพาตของลีลาการเคลื่อนไหวผิดปกติ (Athetoid)

- อัมพาตสูญเสียการทรงตัว (Ataxia)

- อัมพาตตึงแข็ง (Rigid)

- อัมพาตแบบผสม (Mixed)

กล้ามเนื้ออ่อนแรง  Muscular Distrophy

- เกิดจากเส้นประสาทสมองที่ควบคุมกล้ามเนื้อส่วนนั้นๆเสื่อมสลายตัว

- เดินไม่ได้ นั่งไม่ได้ นอนอยู่กับที่

- จะมีความพิการซ้อนในระยะหลัง คือ ความจำแย่ลง สติปัญญาเสื่อม

โรคทางระบบกระดูกกล้ามเนื้อ Orthopedic

- ระบบกระดูกกล้ามเนื้อพิการแต่กำเนิด เช่น เท้าปุก (Clup Foot) กระดูกข้อสะโพกเคลื่อน อัมพาตครึ่งท่อนเนื่องจากกระดูกไขสันหลังส่วนล่างไม่ติด (Spina Bifida) 
- ระบบกระดูกกล้ามเนื้อพิการด้วยโรคติดเชื้อ (Infection) เช่น วัณโรค กระดูกหลังโกง กระดูกผุ เป็นแผลเรื้อรังมีหนอง

- กระดูกหัก ข้อเคลื่อน ข้ออักเสบ

โปลิโอ (Poliomyelitis)

                     - มีอาการกล้ามเนื้อลีบเล็ก แต่ไม่มีผลกระทบต่อสติปัญญา

                     - ยืนไม่ได้ หรืออาจปรับสภาพให้ยืน เดิน ได้ด้วยอุปกรณ์

แขนขาด้วนแต่กำเนิด Limb Deficiency

โรคกระดูกอ่อน Osteogenesis Lmperfeta

ความบกพร่องทางสุขภาพ

โรคลมชัก Epilepsy

- เป็นลักษณะอาการที่เกิดเนื่องมาจากความผิดปกติของนะบบสมอง

1. ลมบ้าหมู (Grand Mal)

- เมื่อเกิดอาการชักจะทำให้หมดสติ และหมดความรู้สึก ในขณะชักกล้ามเนื้อเกร็งหรือแขนขากระตุก กัดฟัน กัดลิ้น

2. การชักในช่วงเวลาสั้น (Petit Mal)

- เป็นอารชักช่วงระยะเวลาสั้นๆ 5-10 วินาที

- เมื่อเกิดอาการชักเด็กจะหยุดชะงักในท่าก่อนชัก

- เด็กจะนั่งเฉย หรือเด็กอาจจะตัวสั่นเล็กน้อย

3. ชักแบบรุนแรง (Grand Mal)

- เมื่อเกิดอาการชัก เด็กจะส่งเสียง หมดความรู้สึก ล้มลง กล้ามเนื้อเกร็งเกิดขึ้นราว 2-5 นาที จากนั้นจะหายและนอนหลับไปชั่วครู่

4. อาการชักแบบ Partial Complex

- เกิดอาการเป็นระยะๆ

- กัดริมฝีปาก ไม่รู้สึกตัว ถูตามแขนขา เดินไปมา

- บางคนอาจเกิดความโกรธหรือโมโห หลังชักอาจจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ และต้องการนอนพัก

5. อาการไม่รู้สึกตัว (Focal Partial)

- เป็นอาการที่เกิดขึ้นในระยะสั้นๆ เด็กไม่รู้สึกตัว อาจทำอะไรบางอย่างโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว เช่น ร้องเพลง ดึงเสื้อผ้า เดินเหม่อลอย แต่ไม่มีอาการชัก

โรคระบบทางเดินหายใจ

โรคเบาหวาน Diabetes Mellitus

โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ Rheumatiod Arthritis

โรคศีษะโต Hydrocephalus

โรคหัวใจ Cardiac Conditions

โรคมะเร็ง Cancer

เลือดไหลไม่หยุด Hemophilia

ลักษณะของเด็กบกพร่อทางร่างกายและสุขภาพ

- มีปัญหาเกี่ยวกับการทรงตัว

- ท่าเเดินคล้ายกรรไกร

- เดินขากะเผลกหรืออึดอาดเชื่องช้า

- ไอเสียงแห้งบ่อยๆ

- มักบ่นเจ็บหน้าอก บ่นปวดหลัง

- หน้าแดงง่าย มีสีเขียวจางบนแก้ม

- หกล้มบ่อยๆ

- หิวและกระหายน้ำอย่างเกินกว่าเหตุ

5. เด็กบกพร่องทางการพูดและภาษา  (Children with Speech and Language Disorders)

เด็กที่พูดไม่ชัด ออกเสียงผิดเพี๊ยน อวัยวะที่ใช้ในการพูดไม่สามารถเป็นไปตามลำดับขั้นตอน การใช้อวัยวะเพื่อการพูดไม่เป็นไปดังตั้งใจ มีอากัปกิริยาที่ผิดปกติขณะพูด

1. ความผิดปกติด้านการออกเสียง

- ออกผิดเพี๊ยนไปจากมาตรฐาน

- เพิ่มหน่วยเสียงเข้าในคำโดยไม่จำเป็น

- เอาเสียงหนึ่งมาแทนเสียงหนึ่ง เช่น กวาด เป็น ฟาด

2. ความผิดปกติด้านจังหวะเวลาของการพูด เช่น การพูดรัว การพูดติดอ่าง

3. ความผิดปกติด้านเสียง

- ระดับเสียง

- ความดัง

- คุณภาพของเสียง

4. ความผิดปกติทางการพูดและภาษาอันเนื่องมาจากพยาธิสภาพที่สมองโดยทั่วไปเรียกว่า Dysphasia หรือ Aphasia

4.1 ) Motor Apasia 

- เด็กที่เข้าใจคำถาม หรือ คำสั่ง แต่พูดไม่ได้ ออกเสียงลำบาก 

- พูดช้าๆพอพูดตามได้บ้างเล็กน้อย บอกชื่อของพอได้ 

- พูดไม่ถูกไวยากรณ์ 

4.2 ) Wernicke's Aphasia

- เด็กที่ไม่เข้าใจคำถาม หรือ คำสั่ง ได้ยินแต่ไม่เข้าใจความหมาย

- ออกเสียงไม่ติดขัด แต่มักใช้คำผิดๆหรือใช้คำสั่งอื่นซึ่งไม่มีความหมายมาแทน

4.3 ) Conduction Aphasia

- เด็กที่ออกเสียงได้ไม่ติดขัด เข้าใจคำถามดี แต่พูดตามหรือบอกชื่อสิ่งของไม่ได้ มักเกิดร่วมไปกับอัมพาตของร่างกายซีกขวา

4.4 ) Nominal Aphasia

- เด็กที่ออกเสียงได้ เข้าใจคำถามดี พูดตามได้ แต่บอกชื่อวัตถุไม่ได้เพราะลืมชื่อ บางทีก็ไม่เข้าใจความหมายขอคำ มักเกิดร่วมไปกับ Gerstmann ' s syndrome

4.5 ) Global Apasia

- เด็กที่ไม่เข้าใจทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน

- พูดไม่ได้เลย

4.6 ) Sensory Agraphia

- เด็กที่เขียนเองไม่ได้ เขียนตอบคำถามหรือเขียนชื่อวัตถุก็ไม่ได้ มักเกิดร่วมกับ Gerstmann ' s syndrome

4.7 ) Motor Agraphia

- เด็กที่ลอกตัวเขียนหรือตัวพิมพ์ไม่ได้

- เขียนตามคำบอกไม่ได้

4.8 ) Cortical Alexia 

- เด็กที่อ่านไม่ออก เพราะไม่เข้าใจภาษา

4.9 ) Motor Alexia 

- เด็กที่เห็นตัวเขียนหรือตัวพิมพ์ เข้าใจความหมายแต่อ่านออกเสียงไม่ได้

4.10 ) Gerstmann ' s syndrome

- ไม่รู้จักชื่อนิ้วตัวเอง (fingeragnosia)

- ไม่รู้ซ้ายขวา(allochiria)

- คำนวณไม่ได้ (acalculia)

- เขียนไม่ได้ (agrphia)

- อ่านไม่ออก (alexia)

4.11 ) Visual Agnosia

- เด็กที่มองเห็นวัตถุ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร บางที่บอกชื่อนิ้วตัวเองไม่ได้

4.12 ) Auditory Agnosia

- เด็กที่ไม่มีความบกพร่องทางการได้ยินแต่แปลความหมายของคำหรือประโยคที่ได้ยินไม่เข้าใจ

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการพูดและภาษา

- ในวัยทารกมักเงียบผิดธรรมชาติ ร้องไห้เบาๆและอ่อนแรง

- ไม่งอแงภายในอายุ 10 ขวบ

- ไม่พูดภายในอายุ 2 ขวบ

- หลัง3 ขวบแล้วภาษาพูดของเด็กก็ยังฟังเข้าใจยาก

- ออกเสียงตัวสะกดไม่ได้

- หลัง 5 ขวบ เด็กยังคงใช้ภาษาที่เป็นประโยคไม่สมบรูณ์ในระดับประถมศึกษา

- มีปัญหาในการสื่อความหมาย พูดตะกุกตะกัก

- ใช้ท่าทางในการสื่อความหมาย

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 2

เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

หมายถึง

1. ทางการแพทย์  มักจะเรียกเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า " เด็กพิการ " เด็กที่มีความผิดปกติ มีความบกพร่อง สูญเสียสมรรถภาพ

2. ทางการศึกษา  เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตัวเอง ซึ่งจำเป็นต้องจัดการศึกษาให้ต่างไปจากเด็กปกติทางด้านเนื้อหา หลักสูตร กระบวนการและการประเมินผล

สรุป

- เด็กที่ไม่สามารถพัฒนาความสามาถได้เท่าที่ควรจากการให้การช่วยเหลือและการสอนตามปกติ
- มีสาเหตุจากสภาพความบกพร่องทางกาย สติปัญญา และอารมณ์
- จำเป็นต้องได้รับการกระตุ้น ช่วยเหลือ บำบัด และฟื้นฟู
- จัดการเรียนการสอนที่เหมาะกับลักษณะและความต้องการของเด็กแต่ละบุคคล

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

แบ่งได้ 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง
มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา  เรียกโดยทั่วๆไปว่า " เด็กปัญญาเลิศ "

2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง
กระทรวงศึกษาธิการได้แบ่งออกเป็น 9 ประเภท

1. เด็กบกพร่องทางสติปัญญา  (Children with Intellectual Disabilities)

หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน
มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า และ เด็กปัญญาอ่อน

เด็กเรียนช้า

- สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้

- เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ

- ขาดทักษะในการเรียนรู้

- มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย

สาเหตุของการเรียนช้า

- ภายนอก

- ภายใน

ภายนอก

- เศรษฐกิจของครอบครัว

- การสร้างเสริมประสบการณืให้แก่เด็ก

- สภาวะทางด้านอารมณ์ของคนในครอบครัว

- การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ

- วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ

ภายใน

- พัฒนาการช้า (โดยเฉพาะด้านร่างกาย)

- การเจ็บป่วย

เด็กปัญญาอ่อนแบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

1. IQ ต่ำกว่า 20

ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่างๆได้เลย ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น

2. ขนาดหนัก IQ 20-34

ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่ายๆ

กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า C.M.R. (Custodial Mental Retardation)

3. ขนาดปานกลาง IQ 35-49

พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่ายๆได้  สามารถฝึกอาชีพหรือทำงานง่ายๆที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้  เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R(Trainable Mentally Retarded)

4. ขนาดน้อย IQ 50-70

เรียนในระดับประถมได้ สามารถฝึกอาชีพและงานง่ายๆได้  เรียกโดยทั่วๆไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded)

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางสติปัญญา

- ไม่พูดหรือพูดไม่สมวัย

- ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก

- ความคิดและอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้

- ทำงานช้า

- รุนแรงไม่มีเหตุผล

- อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน

- ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

2. เด็กบกพร่องทางการได้ยิน  (Children with Lteaning Tmpaired)

หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่องหรือสูญเสียการได้ยิน เป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่างๆได้ไม่ชัดเจน มี 2 ประเภท  หูตึง และ หูหนวก

เด็กหูตึง

หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน  แต่สามารถรับข้อมูลได้โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินระหว่าง 26-40 dB

เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบาๆ เช่น เสียงกระซิบหรือเสียงจากที่ไกลๆ

2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินรหว่าง 41-55 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ดังในระดับปกติในระยะห่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด

- จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้ 

- มีปัญหานการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี๊ยน

3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินระหว่าง 56-70 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด

- เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน

- มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดล่าช้ากว่าปกติ

- พูดไม่ชัด เสียงเพี๊ยน บางคนไม่พูด

4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินระหว่าง 71-90 dB

- เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก

- ได้ยินเฉพาะเสียงที่ดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต

- การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง

- เด็กจะมีปัญหาในการแยกเสียง

- เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

เด็กหูหนวก

- เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน

- เรื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้

- ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้

- ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

- ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง

- ไม่พูด มักแสดงท่าทาง

- พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์

- พูดด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง

- พูดด้วยเสียงต่ำหรือเสียงที่ดังเกินความจำเป็น

- เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด

- รู้สึกไวต่อกรสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว

- มักทำหน้าเด๋อเมื่อมีการพูดด้วย

3. เด็กบกพร่องทางการเห็น (Children with Visual Lmpairments)

- เด็กที่ไม่เห็นหรือมองเห็นแสงเลือนลาง 

- มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง

- สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ

- มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา

จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิด

เด็กตาบอด

- เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง

- ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้

- มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60 20/200 ลงมาจนถึงบอดสนิท

- มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5 องศา

เด็กตาบอดไม่สนิท

- เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา

- สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ

- เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18 20/60 6/60 20/200 หรือน้อยกว่านั้น

- มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงกว้างไม่เกิน 30 องศา

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

- เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ

- มองเห็นสีผิดไปจากปกติ

- มับ่นว่าปวดศรีษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา

- ก้มศรีษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า

- เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่เมื่อใช้สายตา

- ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน

- มีความลำบากในการจำและแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเสษ

บันทึกครั้งที่ 1

  - อาจาร์บอกข้อตกลงและอธิบายรายละเอียดของวิชาการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษและให้ทำ mind mapping เรื่องเด็กพิเศษในความเข้าใจ