การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 10

 

 

 

 

อาจารย์ให้สอบมิดเทอม โดยมีข้อสอบ 30 ข้อ 

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 9

 

 

 

ไม่มีการเรียนการสอน

หยุดชดเชยวันขึ้นปีใหม่

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 8

 

 

ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากเป็นวันกีฬาสีบุคคากร

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 7

สอบกลางภาค

ไม่มีการเรียนการสอน

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทันทึกครั้งที่ 6

อาจารย์ให้นำเสนองาน ดังนี้

เด็กปัญญาเลิศ

เด็กปัญญาเลิศ

1. นิยาม

เด็ก ปัญญาเลิศ หมายถึง เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญญา และความถนัดเฉพาะทางอยู่ระดับสูงกว่าเด็กอื่นในวัยเดียวกัน คำที่ใช้ในความหมายที่มีอยู่หลายคำ เช่น เด็กปัญญาเลิศ           เด็ก อัจฉริยะ เด็กฉลาด เด็กมีพรสวรรค์ ฯลฯ เมื่อพูดถึงเด็กปัญญาเลิศ ก็มักนึกถึงเด็กที่เรียนเก่ง สอบได้คะแนนดีหรือถือเอาเรื่องของความถนัดเฉพาะทางซึ่งเรียกกันว่า พรสวรรค์ในด้านที่เห็นได้ชัด เช่น ทางศิลปะ และดนตรีเป็นหลัก ดังนั้นเด็กที่ไม่มีโอกาสแสดงความสามารถไม่ว่าทางใด เช่น เด็กยากจน หรือยู่ในสิ่งแวดล้อมจำกัดไม่ได้รับการส่งเสริมให้เป็นเด็กมีความสามารถ ก็ไม่มีโอกาสได้ชื่อว่าเป็นเด็กปัญญาเลิศ  แต่ เด็กปัญญาเลิศก็ยังคงเป็นเด็กที่มีความต้องการอื่นๆ เหมือนเด็กทั่วๆไป ปัญหาที่พบมักจะเป็นผลจากสิ่งแวดล้อมที่ไม่เข้าใจธรรมชาติของเด็กกลุ่มนี้ และไม่สามารถเอื้ออำนวยต่อความต้องการและความสามารถของเด็กได้อย่างเหมาะสม จึงพบปัญหาการปรับตัวได้ เช่น การแยกตัวจากกลุ่มเพื่อน เบื่อหน่ายการเรียนที่ไม่ได้เรียนสิ่งที่ตนเองสนใจ หรือคับข้องใจที่ได้รับการส่งเสริมแต่เพียงการใช้ความสามารถทางเชาวน์ปัญญา แต่ขาดการตอบสนองทางอารมณ์ตามวัย

2. การคัดแยก

 การคัดแยกเด็กปัญญาเลิศจะต้องสอดคล้องกับกระบวนการที่จะตามมา  ซึ่งได้แก่เป้าหมายของการศึกษา  วัตถุประสงค์  การจัดหลักสูตร  วิธีสอน  และการประเมินผลการศึกษา  การคัดแยกเด็กปัญญาเลิศนั้น  ควรเริ่มในวัยเด็ก  ทั้งนี้เพื่อจะได้ส่งเสริมเด็กได้ทันท่วงที  ผู้ที่ทำการคัดเลือกควรใช้วิธีการหลายๆวิธีรวมกัน  ไม่ควรใช้วิธีใดวิธีหนึ่ง  เพราะว่าเด็กมาจากสิ่งแวดล้อมที่ต่างกันซึ่งจะส่งผลต่อการทดสอบ  หากเด็กมีปัญหาทางด้านอารมณ์  ภาษา  และการพูดด้วยแล้ว  การทดสอบตลอดจนการแปลผลคะแนน  จะต้องกระทำด้วยความระมัดระวัง  ให้เลือกใช้วิธีการคัดแยกเด็กวิธีใดวิธีหนึ่งดังต่อไปนี้

 2.1 การคัดแยกเด็กตามวิธีของโกแวน  (Gowan) มีดังนี้

2.1.1 คัดเลือกเด็กที่หลายคนคิดว่าเป็นเด็กฉลาด 

2.1.2 ทดสอบเด็ก  โดยใช้แบบทดสอบวัดระดับสติปัญญาที่เป็นการทดสอบพร้อมกันครั้งละหลายคน  คัดเลือกเอาเด็กที่ได้คะแนนสูงสุด 10%  เด็กเหล่านี้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศ  ส่วนเด็กที่เหลือให้จัดกลุ่มไว้ต่างหาก  เด็กกลุ่มนี้เรียกว่า “อ่างเก็บน้ำ”

2.1.3 ให้ครูประจำชั้นคัดเลือกเด็กในชั้นจำนวนหนึ่ง  เด็กที่คัดเลือกควรมีลักษณะดังนี้

- เรียนเก่ง

- รู้คำศัพท์มาก

- มีความคิดสร้างสรรค์สูง

- มีความเป็นผู้นำ

- มีความสนใจและเก่งในวิชาวิทยาศาสตร์

- มีความคิดเชิงวิจารณ์สูง

- มีลักษณะพิเศษ  แต่มักรบกวนความสงบในห้องเรียน

- มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง

- มีเพื่อนมากที่สุด

- มีพ่อแม่ผู้ปกครองที่สนใจ  ส่งเสริมการเรียนของเด็ก

2.1.4 ทดสอบเด็กที่คัดเลือกไว้ในข้อ 1.3 โดยใช้แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  คัดเอาเด็กที่เก่งที่สุด 10% ไว้  ส่วนเด็กที่เหลือจัดไว้ในกลุ่ม “อ่างเก็บน้ำ”  ตามข้อ 1.2

2.1.5 ครูใหญ่  ครูประจำชั้น  ครูแนะแนว  และครูอื่นที่เคยสอน  หรือรู้จักเด็กเป็นอย่างดี  ทำการคัดเลือกเด็กที่มีคุณสมบัติ  ดังต่อไปนี้

- เป็นหัวหน้ากลุ่มนักเรียน

 - มีความชำนาญพิเศษเฉพาะด้าน

- มีพ่อแม่ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจและการศึกษาดี

- เป็นเด็กฉลาด  แม้จะมีปัญหาในการอ่าน

- เป็นเด็กฉลาด  แม้จะมีปัญหาทางอารมณ์

- เป็นเด็กฉลาดที่คณะกรรมการนี้มีความเห็นว่าจะเป็นเด็กปัญญาเลิศ

2.1.6 เรียงลำดับรายชื่อเด็กและระบุว่าเด็กแต่ละคนถูกกล่าวถึงกี่ครั้ง

2.1.7 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” เหล่านี้  หากคนใดถูกกล่าวถึง 3 ครั้งขึ้นไป  ให้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศได้

2.1.8 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” เหล่านี้  หากคนใดถูกกล่าวถึง 2 ครั้งขึ้นไป  ให้นำไปทดสอบโดยใช้แบบทดสอบ Stanford-Binet

2.1.9 เด็กใน “อ่างเก็บน้ำ” ที่ถูกกล่าวถึงเพียงครั้งเดียว  ให้ปล่อยกลับชั้นเรียนไป

2.1.10 เด็กที่ผ่านการทดสอบ (ใช้จุดตัดเป็นเกณฑ์) โดยแบบทดสอบ Stanford-Binet  ให้จัดเป็นเด็กปัญญาเลิศ  เด็กที่ไม่ผ่านให้กลับชั้นเรียนไป  หากมีเวลาหรือกรรมการเห็นว่าเหมาะสม  ควรทดสอบเด็กในข้อ 2.1.9 ด้วย  และปฎิบัติเช่นเดียวกับข้อ 2.1.10

                       

ในการคัดเลือกครูควรพิจารณาและสังเกตเด็กต่อไปนี้เป็นพิเศษ

- เด็กด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจและสังคม  เช่น เด็กที่พ่อแม่ฐานะยากจนมาก 

- เด็กที่ปัญหาทางอารมณ์

- เด็กที่มีปัญหาในการอ่าน

- เด็กที่มีความเป็นผู้นำ

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทันทึกครั้งที่ 5

 

-ขาดเรียน

 

 

การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

บันทึกครั้งที่ 4

6. เด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์   

- เด็กที่มีการควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในสภาพปกตินานๆไม่ได้

- เด็กควบคุมพฤติกรรมบางอย่างของตนเองไม่ได้

- ทำให้ไม่สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างเรียบร้อย

แบ่งได้ 2 ประเภท

- เด็กที่ได้รับความกระทบกระเทือนทางอารมณ์

- เด็กที่ปรับตัวเข้ากับสังคมไม่ได้

เด็กที่ปรับตัวเข้ากับสังคมไม่ได้มักมีพฤติกรรมนี้เห็นได้เด่นชัด คือ 

- วิตกกังวล

- หนีสังคม

- ก้าวร้าว

การจะจัดว่าเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์ ต้องคำนึงถึงองค์ประกอบดังนี้

- สภาพแวดล้อม

- ความคิดเห็นของแต่ละบุคคล

ผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อเด็ก

- ไม่สามารถเรียนหนังสือได้เช่นเด็กปกติ

- รักษาความสัมพันธ์กับเพื่อนหรือครูไม่ได้

- มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเม่อเทียบกับเด็กในวัยเดียวกัน

- มีความขับข้องใจและมีความเก็บกดอารมณ์

- แสดงอาการทางร่างกาย เช่น ปวดศรีษิปวดตามส่วนต่างๆของร่างกาย

- มีความหวาดกลัว

เด็กที่มีความบกพร่องทาพฤติกรรม ซึ่งจัดว่ามีความรุนแรงมาก

- เด็กสมาธิสั้น (Children with Attention Deficit and Hyperactivity Disorders)

- เด็กออทิสติก (Autistic) หรือ ออทิสซึ่ม (Autisum)

เด็กสมาธิสั้น (ADHD)

- เรียกย่อๆว่า ADHD

- เด็กที่ซนอย่ไม่นิ่ง ซนมากผิดปกติ เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา 

- เด็กบางคนมีปัญหาเรื่องสมาธิบกพร่อง อาการหุนหันพลันแล่น ขาดความยับยั้งชั่งใจ เด็กเหล่านี้ทางการแพทย์ เรียกว่า Attention Deficit Disorders (ADD)

ลักษณะของเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

- อุจจาระ ปัสสาวะรดเสื้อผ้า หรือที่นอน

- ยังติดขวดนม หรือ ตุ๊กตา และของใช้ในวัยทารก

- ดูดนิ้ว กัดเล็บ

- หงอยเหงาเศร้าซึม 

- เรียกร้องความสนใจ

-อารมณ์หวั่นไหวง่ายต่อสังคม

- ขี้อิจฉาริษยา ก้าวร้าว 

- ฝันกลางวัน

- พูดเพ้อเจ้อ

 

7. เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้(LD) IQ เท่ากับเด็กปกติ  (Children with Learning Disability)

- เรียกย่อๆว่า L.D.(Learning Disability)

- เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้เฉพาะอย่าง

- เด็กที่มีปัญหาทางการใช้ภาษา หรือ การพูด การเขียน

 ไม่นับรวมเด็กที่มีปัญหาเพียงเล็กน้อยทางการเรียน เด็กที่มีปัญหาเนื่องจากความพิการ หรือความบกพร่องทางร่างกาย

ลักษณะของเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้

- มีปัญหาในทักษะทางคณิตศาสตร์

- ปฏิบัติตามคำสั่งไม่ได้

- เล่าเรื่อง/ลำดับเหตุการณ์ไม่ได้

- มีปัญหาทางการอ่าน เขียน

- ซุ่มซ่าม

- รับลูกบอลไม่ได้

- ติดกระดุมไม่ได้

- เอาแต่ใจตัวเอง

8. เด็กออทิสติก (Autistic) 

- หรือ ออทิสซึ่ม (Autisum)

- เด็กที่มีความบกพร่องอย่างรุนแรงในการสื่อความหมาย พฤติกรรม สังคม และความสามารถทางสติปัญญาในการรับรู้

- เด็กออทิสติกแต่ละคนจะมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง

-ติดตัวเด็กไปตลอดชีวิต

ลักษณะของเด็กออทิสติก

- อยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง

- ม่เข้าไปหาใครเพื่อให้ปลอบใจ

- ไม่เข้าไปเล่นในกลุ่มเพื่อน

- ไม่ยอมพูด

- เคลื่อนไหวแบบซ่ำๆ

- ยึดติดกับวัตถุ

- ต่อต้าน หรือแสดงกิริยา อารมณ์รุนแรง และไร้เหตุผล

- มีทีท่าเหมือนคนหูหนวก

- ใช้วิธีการสัมผัส และเรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยวิธีการที่ต่างไปจากคนอื่น

 

9. เด็กพิการซ้อน (Children with Multiple Hendicaps)

- เด็กที่มีความบกพร่องที่มากกว่าหนึางอย่าง เป็นเหตุให้เกิดปัญหาขัดข้องในการเรียนรู้อย่างมาก

- เด็กปัญญาอ่อนที่สูญเสียการได้ยิน

- เด็กปัญญาอ่อนที่ตาบอด

- เด็กที่ทั้งหูหนวกและตาบอด